Rozterki życiowe a - 40% w Rossmannie

Zawsze myślałam, że mieszkanie na wsi lub obrzeżach małego miasteczka ma swoje plusy. Owszem może i ma, jednak ja ich nie dostrzegam. Dziś jest taki dzień, że wszystko jest szare, tak dokładnie szare. Nie czarno-białe tylko szare. Nawet nie ma tych dwóch najuboższych kolorów z palety barw. 

Zawsze wyobrażałam sobie, że będę swoim własnym szefem.  Będę mieszkała na obrzeżu miasta w cichym ustronnym miejscy z ogrodem. Dom będzie moją ostoją i miejsce w którym ładuje akumulatory. Rzeczywistość okazała się brutalna. Pracuję u prywatnego przedsiębiorcy. Czas pracy praktycznie nienormowany. Jedyne wiem kiedy zaczynam poranną zmianę. Kiedy się skończy- nie mam pojęcia. W ciągu tygodnia nie mam czasu na nic. Jedyną motywacja i motorem napędowym mojego życia są weekendy. Wtedy to spotykam się z nielicznym, bardzo nielicznym gronem przyjaciół. Zapisałam się na studia podyplomowe, które ukończyłam z bardzo dobrym wynikiem. Niestety nie przydały mi się do pracy. Zrobiłam je dla własnej satysfakcji. Zapisałam się na język angielski- nigdy się go nie uczyłam. Zrobiłam to tylko aby się rozwijać, nie stać w miejscu, iść do przodu. Jest mi ciężko wygospodarować czas na jego naukę, mimo to nie poddaje się. Jak mówił to mój profesor ze studiów "nigdy nie mamy pewności co nas czeka w dalszym życiu., epiej jest być przygotowanym na wszelką ewentualność". Podawał za przykład swoja studentkę studiów doktoranckich, która będąc mężatką odkryła swoją prawdziwa miłość, odeszła od męża i przeprowadziła się do Australii. W tej chwili ma dwoje dorosłych dzieci, kochającego męża, który uważa ją za najpiękniejszą kobietę świata. Nostryfikowała dyplom i pracuje na jednej z renomowanych uczelni, której osiągnięcia liczą się na całym, świecie, oczywiście utrzymuje do tej pory kontakt z profesorem.. Może wydać się Wam to dziwne ale to z nim właśnie konsultowała swoją najważniejsza w życiu decyzję.  Profesor mimo, że w ówczesnym czasie liczył prawie 70 lat, tak uzasadniał ta decyzję "Dziecko najważniejsze żebyś była szczęśliwa". Dlatego warto inwestować w swój rozwój intelektualny. Nie zaszkodzi również inwestować w wygląd. Dlatego uległam presji - 40% Rossmann, inwestując w pielęgnację twarzy.

Czuje się rozgrzeszona. Na zakupy wydałam ok.130 zł, po promocji. Paragony mam w portfelu, ale nie mam ochoty na rozpisanie poszczególnych cen. Zapasy zrobiłam na kilka miesięcy. Po przejrzeniu zapasów i nowych nabytków OGŁASZAM bana na zakup jakichkolwiek kosmetyków przez najbliższe dwa miesiące, począwszy od czerwca. Jeżeli pokaże jakiekolwiek nabytki kosmetyczne w tym czasie proszę o publiczne linczowanie. Małe rozgrzeszenie. Na zdjęciach brakuje różu wibo, który oddałam siostrze...